Afgelopen week ben ik gaan fotograferen in Ouwehands Dierenpark. Hoewel je in een dierentuin betrekkelijk dicht bij de dieren kan komen heb je toch wel een redelijke telelens nodig om de dieren beeldvullend in beeld te krijgen. Gewapend met een 100-400 mm lens kom je een eind maar vaak wil je de dieren toch net wat groter in beeld krijgen.
Mijn oplossing voor die dag: een 12 mm tussenring die ik tussen de lens en de camera heb geplaatst. Voordeel is dat je lens wat verder van de sensor af komt te staan waardoor het beeld groter op de sensor wordt geprojecteerd. Normaal worden tussenringen namelijk gebruikt voor macro opnamen. Nadelen zijn er ook: je kan ineens niet meer op oneindig scherp stellen. In de 100 mm stand kom je niet veel verder dat een meter of 2 wat meestal niet erg bruikbaar is. Bij 400 mm echter kan je tot ongeveer 25 meter scherpstellen wat voor de meeste dieren in een dierentuin prima bruikbaar is. De vlooiende Berberapen zaten op ongeveer 15 tot 20 meter afstand en konden zo prachtig in beeld worden gebracht (1/200 sec; f:5.6; iso 800; 400 mm + 12 mm tussenring).
En kom je ineens een Orang oetan tegen die je van heel dichtbij kan fotograferen: dan gebruik je gewoon de 100 mm stand om zo een indrukwekkend portret te krijgen (1/160 sec; f:5.6; iso 1250; 100 mm + 12 mm tussenring).
Een ander nadeel is dat je wat minder licht op je sensor krijgt waardoor je met name in binnenverblijven er niet aan ontkomt de gevoeligheid van de sensor flink om hoog te zetten. De iso omhoog zetten moet je overigens toch doen omdat ook de kans op bewegingsonscherpte flink toeneemt. Dat je met een hoge iso instelling toch pakkende opnamen kan krijgen laat de foto van de gapende gorilla wel zien (1/40 sec; f:5.6; iso 4000; 200 mm + 12 mm tussenring).
